Binnen in Auschwitz | Het blootleggen van de schrijnende geschiedenis achter het prikkeldraad

Herdenkingstekens in Auschwitz dienen als krachtige herinnering aan de wreedheden die tijdens de Holocaust zijn begaan. Deze borden staan overal op het terrein, ook op belangrijke locaties zoals de toegangspoort, met de beruchte slogan "Arbeit Macht Frei" (Werk maakt vrij).

In blok 4 bevond zich de eerste gaskamer, waar duizenden onschuldige mensen, voornamelijk Joden, door de nazi's werden vermoord. Slachtoffers werden de gaskamer in geleid onder het voorwendsel dat ze een douche kregen, om vervolgens te worden gedood met Zyklon B gas en later te worden verbrand in het crematorium.

Blok 5 is een onderdeel van het Auschwitz Museum, waar bezoekers duizenden persoonlijke bezittingen kunnen zien, zoals schoenen, kleding, brillen en koffers die in beslag werden genomen van de gevangenen. De tentoongestelde voorwerpen geven bezoekers een visceraal begrip van de wreedheid van de Holocaust.

Blok 6 in Auschwitz I is een museumtentoonstelling die persoonlijke bezittingen en replica's van houten stapelbedden laat zien om de leefomstandigheden van gevangenen te showen. De tentoonstelling dient als een beklemmende herinnering aan het onvoorstelbare lijden van de miljoenen die omkwamen tijdens de massale vernietiging in Auschwitz.

Blok 7 in Auschwitz I is een museumtentoonstelling met informatie over de benauwde leefomstandigheden, de ontoereikende en vaak onbestaande sanitaire voorzieningen en de verspreiding van ziekten in het kamp. Bezoekers kunnen replica's zien van de stapelbedden en de primitieve latrines die door de gevangenen werden gebruikt.

Blok 10 is de plek waar Dr. Josef Mengele, de "Engel des Doods", met een team van artsen zijn gruwelijke medische experimenten en onderzoeken uitvoerde op gevangenen tijdens de Holocaust. De huiveringwekkende apparatuur en documenten die worden tentoongesteld geven een kijkje in de verschrikkingen die gevangenen moesten ondergaan.

Hier werden gevangenen gestraft in standaard, donkere of staande cellen, als gevolg van sabotagedaden, interactie met burgers, ontsnappingspogingen of hulp aan ontsnapten. De zwaarste straf was opsluiting in een staande cel van minder dan 1 vierkante meter met minimale ventilatie.

Blok 25 in Auschwitz diende als isolatie, bestemd voor vrouwelijke gevangenen die door SS-artsen ongeschikt waren bevonden voor verdere arbeid in het concentratiekamp. Toen de populatie vrouwelijke gevangenen een kritiek punt bereikte, werden ze overgebracht naar gaskamers om hun tragische lot te ondergaan.

Blok 11 in Auschwitz I, ook bekend als het dodenblok, werd gebruikt voor verschillende vormen van bestraffing, waaronder martelingen, executies en staande cellen. Het huisvestte ook een keldergevangenis, bekend als 'de bunker', waar gevangenen in eenzame opsluiting werden gehouden en onderworpen werden aan extreme martelingen.

De Dodenmuur in Auschwitz Birkenau is een gereconstrueerd deel van de oorspronkelijke muur waar duizenden onschuldige gevangenen, voornamelijk Joden, door de nazi's werden geëxecuteerd. De muur werd na de oorlog herbouwd om te dienen als een aangrijpende herinnering aan de wreedheden die plaatsvonden in het concentratiekamp.

Crematorium I en de eerste gaskamer in Auschwitz I werden door de nazi's gebruikt voor de massale uitroeiing van gevangenen tijdens de Holocaust. De gaskamer was vermomd als een doucheruimte en zodra de gevangenen binnen waren, werd het Zyklon B gas vrijgelaten, waardoor ze binnen enkele minuten werden gedood.

De permanente tentoonstelling in het centrale saunagebouw van het kamp dient als een aangrijpende herinnering aan de wreedheden van de Holocaust. Het toont verschillende artefacten, foto's en documenten die een kijkje geven in het dagelijks leven van de gevangenen, waaronder hun leefomstandigheden, medische experimenten en dwangarbeid.

Bekijk de spookachtige tentoonstelling van schoenen in Auschwitz. Deze schoenen, hoog opgestapeld, werden ooit gedragen door gevangenen en zijn stuk voor stuk een stille getuigenis van de levens die verloren gingen. Het is een krachtige maar sombere ervaring die ons herinnert aan de tragedie die zich hier heeft afgespeeld.

In de Kamer van Haar word je geconfronteerd met een berg mensenhaar, een verontrustend bewijs van de onvoorstelbare omvang van het lijden. Het haar werd van de gevangenen afgeschoren toen ze in het concentratiekamp aankwamen of nadat ze op brute wijze waren vermoord.

De spookachtige treinrails in Auschwitz symboliseren de aankomst van talloze onschuldige slachtoffers in het concentratiekamp. Het is de plek waar talloze gezinnen met geweld van elkaar werden gescheiden, wat het begin markeerde van hun tragische reis naar het onbekende.